Jullie weten dat Sarabi al een poos ziek is. Wat jullie nog niet weten is dat Simba nu dezelfde verschijnselen vertoont van deze akelige auto-immuunziekte. Een ziekte die volgens de dierenartsen alleen onder controle te houden is met Prednison. Maar hoewel Sarabi al geruime tijd Prednison slikt, zien we met de huidige dosering geen verbetering meer. Wat we wel zien is een meisje dat zich helemaal niet lekker voelt. Geen energie heeft, niet meer speelt, meer last van de hitte heeft en ook nog eens de hele dag barst van de honger. Daarom hebben Aart en ik besloten dat op deze weg doorgaan geen optie meer is.

De nieuwe aanpak.

We volgen op Facebook al jaren Cees Lameijn en we kennen zijn website www.diamondfauna.nl bijna als onze broekzak. Cees en zijn partner Rob de Haas zijn al jarenlang gespecialiseerd in honden- en kattenziektes. En zij zijn ervan overtuigd dat het overgrote deel van de problemen wordt veroorzaakt door de farmacia en de fabrikanten van het diervoer. Als je hun ervaringen leest, dan klinkt het allemaal zo logisch als het maar zijn kan. De afgelopen jaren hebben we al een deel van hun adviezen opgevolgd. Geen onnodige vaccinaties, geen antivlooien en –tekendruppels, geen wormkuren, etc. Alleen de overstap naar het voeren van rauw vlees hebben we nog niet durven zetten. Dit deels door het risico van bacteriën in een warm land als Spanje en deels omdat onze honden samen eten en we het risico van gevechten niet aan durfden gaan.

Rauw vlees, vitamine D3, B12, Omega 3, Mariadistel en Colloidaal zilverwater.

Maar door de huidige problemen met Sarabi en Simba zijn we ons hier nog verder in gaan verdiepen. En we weten nu dat het risico van bacteriën er stomweg niet is en dat eventuele gevechten ook heel simpel te vermijden zijn. Dus hebben we deze mannen advies gevraagd en dat hebben we gekregen. Volgens hun zullen Sarabi en Simba binnen maximaal 3 maanden volledig genezen zijn. Een prognose die we nooit hadden durven dromen en die in onze ogen nog steeds te mooi klinkt om waar te zijn. Maar we gaan hun adviezen klakkeloos opvolgen, stomweg omdat er geen andere opties meer zijn. Want we weigeren te moeten accepteren dat onze honden de rest van hun leven ziek zijn en we weigeren ook om ze levenslang ziekmakende medicijnen te geven. We vinden het allemaal nog best eng, maar het is heerlijk om te weten dat we hun altijd mogen bellen of mailen als we vragen of problemen hebben. Wij gaan ervoor!

Vanochtend stond er nog een controlebezoek van dierenarts Jesus gepland en tot onze grote verrassing kwam ook Bernadina weer mee. We hebben deze 2 toppers geïnformeerd over de nieuwe plannen en uitgelegd waarom we hiervoor kiezen. Ze gaven aan eigenlijk geen andere optie te hebben dan medicatie, niet thuis te zijn in de homeopatie, dus onze beslissing te begrijpen. Ook zij willen heel graag op de hoogte gehouden worden van deze ontwikkelingen.

Een groot deel van ons terrein is prachtig aangelegd. Strak geplaveid en antiworteldoek onder alle delen met grint of zand. Lekker onderhoudsvriendelijk. Maar er is ook een deel berg. Rotsblokken, keien, zand en daartussen dennenbomen, kruiden (vooral Rozemarijn) en andere wilde planten en bloemen. Juist die tegenstelling vinden wij zo vreselijk mooi, maar het wilde deel mag van ons nog groter en wilder.

Hoe maken we het wilder?

Het hele jaar door komen we in de bergen en bossen prachtige bloemen, planten en grassoorten tegen. Dus gaan we vanaf nu deze steeds uit de natuur halen en ze overbrengen naar onze berg. Dit kunnen natuurlijk volledige planten zijn, maar ook zaadjes. Kijken of ze hier dan aanslaan, zodat we een nog grotere variëteit krijgen. Vandaag hebben we de eerste planten gehaald en er ligt nu standaard een schop in de auto, voor als we weer wat moois tegenkomen. Of het gaat lukken? Geen idee, maar we hebben niks te verliezen en als het wel lukt, dan wordt het fantastisch.

Hoe maken we het groter?

Achter ons huis ligt een berghelling, dat door onze huiseigenaar is geëgaliseerd en voorzien van antiworteldoek, zand en grint. Op dit deel staan diverse olijfbomen, die regelmatig water moeten hebben. Het zand en het grint waren al naar beneden gezakt voor we hier kwamen wonen. En als we de bomen water geven, dan verdwijnt dit ook met een rotvaart naar beneden. Dus blijft er voor de bomen maar weinig water over. Om deze reden – en omdat we dit deel sowieso minder mooi vinden – hebben we de eigenaar toestemming gevraagd om het doek te verwijderen. Zodat de berg weer in de oude staat kan herstellen. De man reageerde zoals altijd; Jullie mogen doen wat jullie willen. Maar zijn vrouw die een echte tuinliefhebber is, reageerde heel erg enthousiast. Ja hoor, veel beter en mooier. Doen! We zijn al begonnen, maar zijn ook nog wel even bezig. We gaan dus doorwerken naar ons plan: Gestyled versus wild en alles nog steeds heel erg onderhoudsvriendelijk.