Aart heeft sinds gisteren een nieuwe kettingzaag. Een hele goede investering, omdat we hiermee het openhaardhout gratis uit de bossen kunnen halen. Gisteren is hij bezorgd en Aart heeft hem gevuld met speciale benzine en olie. Daarna duurde het een poosje voordat hij aan wilde slaan, maar niet heel veel later klonk het veelbelovende geluid van een prima functionerende machine.
De eerste klus met de kettingzaag.
Nu is er een paar maanden geleden een dennenboom, die op de berghelling stond, omgevallen. Volgens Aart het perfecte item om maar eens mee te beginnen. Dus vanochtend, terwijl ik nog op de badkamer ben, hoor ik de machine al snel heel vrolijk uit zijn stekker gaan. Niet zo heel lang, maar daar let ik eerlijk gezegd niet op. Tot ik naar buiten loop om Aart wat te vragen en zie dat zijn gezicht op onweer staat. Hij vraagt me om naar boven te komen om hem te helpen, dus ik klauter – op mijn pantoffels – de berghelling op. En daar zie ik wat er gebeurd is. De den stond bovenaan de berghelling, is dus omgevallen en steunt op de takken van zijn kruin, waardoor de stam nog vrij hangt. Aart is vrij dicht onderaan de stam begonnen. Hij heeft hem van bovenaf keurig in een V-vorm ingezaagd, maar omdat hij er niet in één keer doorkwam heeft hij hem daarna van onder af ingezaagd. Toen is de stam wat gezakt en nu hangt de kettingzaag klemvast in de zaagsnede onder de stam.
Aart vraagt mij om de kettingzaag vast te houden en voorzichtig naar beneden te trekken terwijl hij de boom optilt. Dus klautert hij de berghelling weer af en probeert de gigantische boom op te tillen, wat natuurlijk niet lukt. Geen millimeter ruimte. Hij komt weer boven kijken en vraagt me samen met hem de boom op te tillen tot de zaag vanzelf uit de zaagsnede valt. Dus samen naar beneden, tillen, noppes. Ik moet de zaag vasthouden, terwijl hij op het onderste deel van de stam gaat staan. Ook niks.
Dan volgt het volgende gesprek:
Ik: Pak een handzaag, want er hoeft nog maar een klein stukje doorgezaagd te worden.
Aart: Dat kan niet, want de handzaag mag de ketting van de machine niet raken.
Ik: Kijk maar, dat gebeurt ook niet, want er zit nog een heel stukje zaagsnede boven de kettingzaag.
Aart: Volgens mij zijn we de handzaag vergeten bij de verhuizing.
Ik: Dan kopen we er één, want zoiets komt altijd wel van pas.
We gaan samen zoeken in de onderbouw en inderdaad, niets te vinden. Maar bij mij begint het nu toch te kriebelen.
Aart: Niet lachen, dit is niet leuk.
Ik: Jawel, vind ik wel (en lig inmiddels dubbel van het lachen).
Aart (terwijl er een heel klein lachje op zijn gezicht komt): Het is wel stom hè.
Ik: Nou, dan doe jij ook eens iets stoms, ik doe zo vaak stomme dingen. Ga je mee een handzaag kopen?
Aart: Het zit me niet lekker om die kettingzaag zo achter te laten.
Ik: Die zaag gaat helemaal nergens naartoe, dat is inmiddels wel duidelijk.
Dus handzaag gekocht en binnen 2 minuten hoor ik de kettingzaag heel vrolijk janken. De den is in stukken, het hout moet nu drogen. Maar gelukkig hadden we nog hout, dus de open haard brand.